Kontrakty futures
Kontrakt terminowy (futures) jest niczym innym jak umową między dwiema stronami, z której jedna zobowiązuje się do nabycia, a druga do sprzedaży w ściśle określonym przyszłym terminie i po ściśle określonej w momencie zawierania kontraktu cenie, w określonej ilości wystandaryzowanego instrumentu bazowego lub też dokonania równoważnego rozliczenia finansowego.
Instrumentami bazowymi mogą być papiery wartościowe, kursy walut, poziom stóp procentowych, indeksy giełdowe, towary lub inne instrumenty terminowe, czyli instrumenty stanowiące pokrycie dla szczególnych praw z papierów wartościowych.
Zakup lub sprzedaż kontraktu na giełdzie nosi nazwę otwarcia pozycji. Jeśli kupujemy kontrakt futures mówimy, że otwieramy długą pozycję (future long). Sprzedaż kontraktu terminowego określa się jako otworzenie krótkiej pozycji (future short). Aby sprzedać kontrakt futures nie trzeba go wcześniej posiadać w odróżnieniu na przykład od rynku akcji, gdzie aby sprzedać akcje należy je wcześniej posiadać lub w przypadku gry na krótko, pożyczyć od brokera. Jeśli inwestor pragnie wycofać się z inwestycji w dany kontrakt, musi zająć pozycję przeciwstawną, co oznacza sprzedaż takiej samej ilości kontraktów o tym samym terminie wygaśnięcia (w przypadku wcześniejszego zajęcia pozycji długiej) lub zakup takiej samej ilości kontraktów (w przypadku uprzedniego zajęcia pozycji krótkiej).
Wszystkie kontrakty terminowe dostępne na giełdzie mają szczegółowo określone następujące cechy:
Bardzo ważną cechą kontraktów terminowych, odróżniających je od innych instrumentów rynku kasowego, jest istnienie początkowego depozytu zabezpieczającego (initial margin). Jest to kwota (liczona jako procent od wartości kontraktu), jaką inwestor musi wnieść na rachunek w biurze maklerskim by otworzyć pozycję. Nie trzeba zatem pokrywać całej wartości inwestycji, tylko pewną jej część (ok 5 -8 %) . W ten sposób wykorzystuje się zjawisko dźwigni finansowej , która z jednej strony zwielokrotnia zyski, ale z drugiej strony - także ewentualne straty. Obok początkowego depozytu zabezpieczającego istnieje również depozyt minimalny (rozliczeniowy - maintenance margin) który określa poziom niezbędny do utrzymania danego kontraktu. Każda transakcja nie zamknięta w danym dniu jest rozliczana według dziennego kursu rozliczenia. Oznacza to, że codziennie rachunek inwestora jest obciążany bądź na jego rachunek jest przelewana odpowiednia kwota. Operacja ta nosi nazwę równania do rynku (marking to market) i polega na sprawdzaniu, czy depozyty zgromadzone na rachunkach inwestycyjnych są wystarczające w stosunku do aktualnej sytuacji rynkowej. W sytuacji, gdy wartość depozytu spadnie poniżej wartości minimalnej, inwestor jest wzywany przez biuro maklerskie do uzupełnienia depozytu (margin call), jeśli tego nie zrobi, jego pozycja zostanie automatycznie zamknięta.
Staraj się nie dopuścić do sytuacji, w której na rachunku masz wyłącznie kwotę wystarczającą na pokrycie depozytu. Jeśli środki na rachunku będą wyższe, makler automatycznie będzie uzupełniał wielkości depozytów. Oczywiście w sytuacji, gdy zależy ci na utrzymaniu danej pozycji.
Zakup lub sprzedaż kontraktu na giełdzie nosi nazwę otwarcia pozycji. Jeśli kupujemy kontrakt futures mówimy, że otwieramy długą pozycję (future long). Sprzedaż kontraktu terminowego określa się jako otworzenie krótkiej pozycji (future short). Aby sprzedać kontrakt futures nie trzeba go wcześniej posiadać w odróżnieniu na przykład od rynku akcji, gdzie aby sprzedać akcje należy je wcześniej posiadać lub w przypadku gry na krótko, pożyczyć od brokera. Jeśli inwestor pragnie wycofać się z inwestycji w dany kontrakt, musi zająć pozycję przeciwstawną, co oznacza sprzedaż takiej samej ilości kontraktów o tym samym terminie wygaśnięcia (w przypadku wcześniejszego zajęcia pozycji długiej) lub zakup takiej samej ilości kontraktów (w przypadku uprzedniego zajęcia pozycji krótkiej).
Wszystkie kontrakty terminowe dostępne na giełdzie mają szczegółowo określone następujące cechy:
- termin wygaśnięcia danego kontraktu. Do oznaczania miesięcy stosuje się specjalne symbole literowe:
- H - marzec
- M - czerwiec
- U ? wrzesień
- Z - grudzień
- FW20Z09 będzie oznaczać kontrakt terminowy (F) na indeks WIG20 (W20) wygasający w grudniu (Z) 2009 roku
- minimalny ruch o jaki może zmieniać się cena kontraktu w czasie sesji giełdowej oraz wartość tej minimalnej zmiany. Najmniejsza zmiana ceny (tik) kontraktów na indeks WIG20 to 1 punkt. Ten punkt jest dla inwestora "wart" 10 zł
- wielkość kontraktu. W przypadku kontraktów towarowych może być to np. 1000 baryłek, zaś w przypadku kontraktów na akcje ? 100 sztuk akcji. Bardziej skomplikowana jest sytuacja w odniesieniu do giełdowych. Ponieważ nie można kupić ani sprzedać jakiejś liczby indeksów wprowadzono pojęcie ?mnożnika" ? wartości o jaką należy pomnożyć indeks, by znać jego wielkość. Indeks WIG20 - wynosi np. 2100 pkt, ale ponieważ kontrakt na ten indeks (FW20) wykorzystuje mnożnik x 10 zł, oznacza to że wartość tego kontraktu wynosi 21 000 zł.
Bardzo ważną cechą kontraktów terminowych, odróżniających je od innych instrumentów rynku kasowego, jest istnienie początkowego depozytu zabezpieczającego (initial margin). Jest to kwota (liczona jako procent od wartości kontraktu), jaką inwestor musi wnieść na rachunek w biurze maklerskim by otworzyć pozycję. Nie trzeba zatem pokrywać całej wartości inwestycji, tylko pewną jej część (ok 5 -8 %) . W ten sposób wykorzystuje się zjawisko dźwigni finansowej , która z jednej strony zwielokrotnia zyski, ale z drugiej strony - także ewentualne straty. Obok początkowego depozytu zabezpieczającego istnieje również depozyt minimalny (rozliczeniowy - maintenance margin) który określa poziom niezbędny do utrzymania danego kontraktu. Każda transakcja nie zamknięta w danym dniu jest rozliczana według dziennego kursu rozliczenia. Oznacza to, że codziennie rachunek inwestora jest obciążany bądź na jego rachunek jest przelewana odpowiednia kwota. Operacja ta nosi nazwę równania do rynku (marking to market) i polega na sprawdzaniu, czy depozyty zgromadzone na rachunkach inwestycyjnych są wystarczające w stosunku do aktualnej sytuacji rynkowej. W sytuacji, gdy wartość depozytu spadnie poniżej wartości minimalnej, inwestor jest wzywany przez biuro maklerskie do uzupełnienia depozytu (margin call), jeśli tego nie zrobi, jego pozycja zostanie automatycznie zamknięta.
Staraj się nie dopuścić do sytuacji, w której na rachunku masz wyłącznie kwotę wystarczającą na pokrycie depozytu. Jeśli środki na rachunku będą wyższe, makler automatycznie będzie uzupełniał wielkości depozytów. Oczywiście w sytuacji, gdy zależy ci na utrzymaniu danej pozycji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz