Haki Rossa

Haki Rossa

 Koncepcja “haków” jest znana inwestorom technicznym od dość dawna, niemniej jednak to właśnie Joe Ross opisał ją w 1992 r. w sposób usystematyzowany, nadając przy okazji tej technice nazwę, pochodzącą od swojego nazwiska.
Całość założeń i strategia tradingu zostały przez niego zawarte w książce “Trading the Ross Hook”, niniejszy opis jest zaledwie próbą przedstawienia w krótkiej formie zasadniczego konceptu, na którym autor opiera tytułową technikę inwestycyjną. Być może dla części inwestorów stanie się ona podstawą własnych poszukiwań lub też wstępem do poznania całości dorobku Rossa. Więcej o jego książkach: http://www.tradingeducators.com/books.htm.

 Założenia:

Haki przeznaczone są zasadniczo do inwestowania w czasie trendów i w całości opierają się na zależnościach między samymi cenami. Nie wymagają żadnych matematycznych obliczeń i bez problemu mogą być stosowane bezpośrednio na podstawowym wykresie cenowym. Nie wymagają również subiektywnych ocen sytuacji (co zdarza się w wielu klasycznych formacjach), ich mechanika jest stuprocentowo precyzyjna a występowanie dosyć częste. Nadają się do zastosowań zarówno na słupkach czy świecach dziennych (długoterminowe) jak i intraday (scalping, daytrading).
Ich użyteczność można docenić tam gdzie przebiegi trendu są szczególnie silne, dlatego do zobrazowania techniki wybrałem parę GBP/USD w ujęciu 30 minutowym. Widać na nim wyraźną tendencję spadkową i poniższy opis dotyczy kolejnych faz tworzenia się haków w takim układzie. Haki w trendzie wzrostowym powstają w symetrycznej odwrotności.

 Wyznaczanie:

1/ Trend wyznaczamy w oparciu o znaną technikę ‘1-2-3’, opisującą jego fazę powstawania (odwrotu). Wpisuje się ona w klasyczne definicje trendu, wyznaczonego jako ciąg rosnących górek i dołków (trend wzrostowy) oraz coraz niższych dołków i górek w trendzie spadkowym. Odliczanie:

• kurs osiąga lokalne ekstremum (w tym przypadku maksimum - Higher High), które oznaczamy jako (1) – patrz wykres niżej
• kolejne świece formują się niżej i przebijają najniższą cenę (Low) świecy z kursem ekstremalnym (1), tworząc nowy punkt krytyczny (minimum) oznaczony jako (2)
• tendencja spadkowa ulega korekcie, kurs cofa się w kierunku niedawnego ekstremum (1) ale nie przekracza go swoim zasięgiem w najodleglejszym punkcie oznaczonym jako (3); w ten sposób tworzy się pierwsze maksimum korekty nowego trendu spadkowego
• nowy trend – tu spadkowy - uznaje się za ważny jeśli kurs wybija się poza poziom wyznaczony przez ekstremum pierwszej fali czyli poza punkt (2) /czerwona linia na wykresie/

W skrajnych przypadkach formacja 1-2-3 powstaje w układzie tylko 4 świec.

2/ Formowanie haka

• kurs poruszając się w trendzie spadkowym tworzy nowe minimum (Lower Low) po czym cofa się w stronę przeciwną do dotychczasowej tendencji, ulegając korekcie; owo ekstremum tworzy właśnie “Hak Rossa” (Rh – Ross hook)
• w najprostszej formie zasięg owej korekty nie przekracza maksimum poprzedniej korekty (w formie złożonej zasięgi mogą być większe, Ross obudowuje je w takim wypadku dodatkowymi założeniami)
• trend jest kontynuowany jeśli kurs po wykreśleniu korekty powraca do poprzedniej tendencji spadkowej, wybijając się w dół poza “hak” ( fioletowe linie na wykresie)

Transakcje

Otwarcie pozycji krótkiej (short) następuje przy wybiciu 1-3 tiki poniżej poziomu wyznaczonego przez “hak”. Wejście na pozycje za pomocą zlecenia stop.

Stop loss - 1 do 3 tików powyżej maksimum korekty powstałej po uformowaniu haka aktualnie przebijanego.

Stop profit – Ross sugeruje trailing stopa zacieśnianego w miarę spadków ceny. Dość szybko przesuwa go do punktu zawarcia transakcji (breakeven point)

Moje obserwacje i sugestie:

Teoretycznie skuteczne zastosowanie haków, jako samodzielnej strategii inwestycyjnej, wymaga poznania całości założeń spisanych przez autora, niemniej jednak dość efektywne rezultaty użycia podstawowego konceptu (mocno uzasadnionego logicznie i nieskomplikowanego w swej budowie) można uzyskać w dwóch przypadkach:

• budowania dodatkowych pozycji w ramach “piramidowania” ,
• znajdowania dogodnego momentu powrotu na rynek po wyrzuceniu z niego stopem.

Sporo trudności sprawia zakodowanie haków w popularnych programach do analizy technicznej i tworzenia systemów transakcyjnych. Do tej pory nie znalazłem pełnego i poprawnego kodu w publicznie dostępnych zasobach.

Zastosowanie strategii haków nie odbiega również daleko od klasycznych systemów mechanicznych. Przynajmniej w technice otwarcia pozycji jest dość bliska znanemu wybiciu z kanału cenowego (Donchian Channel) czyli wejściu na rynek przy przebiciu Higher High/Lower Low z X dni (najwyższe maksimum/najniższe minimum).

Sama formacja 1-2-3 jest również całkiem niezłą strategią inwestycyjną, choć wymaga większego doświadczenia i nieco mniej dogmatycznego podejścia (choć wtedy traci swój unikalny charakter). W bardziej elastycznym podejściu mogą nią być tradycyjne podwójne dno/podwójny szczyt (W/M).

Jeśli chodzi o sam hak Rossa ma on również swój odpowiednik w symetrycznym "odwróconym haku" ale po szczegóły odsyłam do książki.

 Koncepcja “haków” jest znana inwestorom technicznym od dość dawna, niemniej jednak to właśnie Joe Ross opisał ją w 1992 r. w sposób usystematyzowany, nadając przy okazji tej technice nazwę, pochodzącą od swojego nazwiska.
Całość założeń i strategia tradingu zostały przez niego zawarte w książce “Trading the Ross Hook”, niniejszy opis jest zaledwie próbą przedstawienia w krótkiej formie zasadniczego konceptu, na którym autor opiera tytułową technikę inwestycyjną. Być może dla części inwestorów stanie się ona podstawą własnych poszukiwań lub też wstępem do poznania całości dorobku Rossa. Więcej o jego książkach: http://www.tradingeducators.com/books.htm.

 Założenia:

Haki przeznaczone są zasadniczo do inwestowania w czasie trendów i w całości opierają się na zależnościach między samymi cenami. Nie wymagają żadnych matematycznych obliczeń i bez problemu mogą być stosowane bezpośrednio na podstawowym wykresie cenowym. Nie wymagają również subiektywnych ocen sytuacji (co zdarza się w wielu klasycznych formacjach), ich mechanika jest stuprocentowo precyzyjna a występowanie dosyć częste. Nadają się do zastosowań zarówno na słupkach czy świecach dziennych (długoterminowe) jak i intraday (scalping, daytrading).
Ich użyteczność można docenić tam gdzie przebiegi trendu są szczególnie silne, dlatego do zobrazowania techniki wybrałem parę GBP/USD w ujęciu 30 minutowym. Widać na nim wyraźną tendencję spadkową i poniższy opis dotyczy kolejnych faz tworzenia się haków w takim układzie. Haki w trendzie wzrostowym powstają w symetrycznej odwrotności.

 Wyznaczanie:

1/ Trend wyznaczamy w oparciu o znaną technikę ‘1-2-3’, opisującą jego fazę powstawania (odwrotu). Wpisuje się ona w klasyczne definicje trendu, wyznaczonego jako ciąg rosnących górek i dołków (trend wzrostowy) oraz coraz niższych dołków i górek w trendzie spadkowym. Odliczanie:

• kurs osiąga lokalne ekstremum (w tym przypadku maksimum - Higher High), które oznaczamy jako (1) – patrz wykres niżej
• kolejne świece formują się niżej i przebijają najniższą cenę (Low) świecy z kursem ekstremalnym (1), tworząc nowy punkt krytyczny (minimum) oznaczony jako (2)
• tendencja spadkowa ulega korekcie, kurs cofa się w kierunku niedawnego ekstremum (1) ale nie przekracza go swoim zasięgiem w najodleglejszym punkcie oznaczonym jako (3); w ten sposób tworzy się pierwsze maksimum korekty nowego trendu spadkowego
• nowy trend – tu spadkowy - uznaje się za ważny jeśli kurs wybija się poza poziom wyznaczony przez ekstremum pierwszej fali czyli poza punkt (2) /czerwona linia na wykresie/

W skrajnych przypadkach formacja 1-2-3 powstaje w układzie tylko 4 świec.

2/ Formowanie haka

• kurs poruszając się w trendzie spadkowym tworzy nowe minimum (Lower Low) po czym cofa się w stronę przeciwną do dotychczasowej tendencji, ulegając korekcie; owo ekstremum tworzy właśnie “Hak Rossa” (Rh – Ross hook)
• w najprostszej formie zasięg owej korekty nie przekracza maksimum poprzedniej korekty (w formie złożonej zasięgi mogą być większe, Ross obudowuje je w takim wypadku dodatkowymi założeniami)
• trend jest kontynuowany jeśli kurs po wykreśleniu korekty powraca do poprzedniej tendencji spadkowej, wybijając się w dół poza “hak” ( fioletowe linie na wykresie)

Transakcje

Otwarcie pozycji krótkiej (short) następuje przy wybiciu 1-3 tiki poniżej poziomu wyznaczonego przez “hak”. Wejście na pozycje za pomocą zlecenia stop.

Stop loss - 1 do 3 tików powyżej maksimum korekty powstałej po uformowaniu haka aktualnie przebijanego.

Stop profit – Ross sugeruje trailing stopa zacieśnianego w miarę spadków ceny. Dość szybko przesuwa go do punktu zawarcia transakcji (breakeven point)

Moje obserwacje i sugestie:

Teoretycznie skuteczne zastosowanie haków, jako samodzielnej strategii inwestycyjnej, wymaga poznania całości założeń spisanych przez autora, niemniej jednak dość efektywne rezultaty użycia podstawowego konceptu (mocno uzasadnionego logicznie i nieskomplikowanego w swej budowie) można uzyskać w dwóch przypadkach:

• budowania dodatkowych pozycji w ramach “piramidowania” ,
• znajdowania dogodnego momentu powrotu na rynek po wyrzuceniu z niego stopem.

Sporo trudności sprawia zakodowanie haków w popularnych programach do analizy technicznej i tworzenia systemów transakcyjnych. Do tej pory nie znalazłem pełnego i poprawnego kodu w publicznie dostępnych zasobach.

Zastosowanie strategii haków nie odbiega również daleko od klasycznych systemów mechanicznych. Przynajmniej w technice otwarcia pozycji jest dość bliska znanemu wybiciu z kanału cenowego (Donchian Channel) czyli wejściu na rynek przy przebiciu Higher High/Lower Low z X dni (najwyższe maksimum/najniższe minimum).

Sama formacja 1-2-3 jest również całkiem niezłą strategią inwestycyjną, choć wymaga większego doświadczenia i nieco mniej dogmatycznego podejścia (choć wtedy traci swój unikalny charakter). W bardziej elastycznym podejściu mogą nią być tradycyjne podwójne dno/podwójny szczyt (W/M).

Jeśli chodzi o sam hak Rossa ma on również swój odpowiednik w symetrycznym "odwróconym haku" ale po szczegóły odsyłam do książki.